四十二章经

四十二章经

经序

昔汉孝明皇帝，夜梦见神人，身体有金色，项有日光，飞在殿前，意中欣然，甚悦之。明日问群臣，此为何神也。有通人傅毅曰：“臣闻天竺，有得道者，号曰佛。轻举能飞，殆将其神也。”于是上悟。即遣使者张骞、羽林中郎将秦景、博士弟子王遵等十二人。至大月支国，写取佛经四十二章。在第十四石函中，登起立塔寺。于是道法流布，处处修立佛寺，远人伏化愿为臣妾者。不可称数。国内清宁，含识之类，蒙恩受赖，于今不绝也。

序分

世尊成道已，作是思惟：离欲寂静，是最为胜；住大禅定，降诸魔道。于鹿野苑中，转四谛法轮；度憍陈如等五人，而证道果。复有比丘，所说诸疑，求佛进止。世尊教敕，一一开悟，合掌敬诺，而顺尊敕。

第一章  出家证果

佛言：“辞亲出家，识心达本，解无为法，名曰沙门。常行二百五十戒，进止清净，为四真道行，成阿罗汉。阿罗汉者，能飞行变化，旷劫寿命，住动天地。次为阿那含。阿那含者，寿终灵神上十九天，证阿罗汉。次为斯陀含。斯陀含者，一上一还，即得阿罗汉。次为须陀洹。须陀洹者，七死七生，便证阿罗汉。爱欲断者，如四肢断，不复用之。”

第二章  断欲绝求

佛言：“出家沙门者，断欲去爱，识自心源，达佛深理，悟无为法。内无所得，外无所求。心不系道，亦不结业。无念无作，非修非证。不历诸位，而自崇最，名之为‘道’。”

第三章  割爱去贪

佛言：“剃除须发，而为沙门。受道法者，去世资财，乞求取足。日中一食，树下一宿，慎勿再矣！使人愚蔽者，爱与欲也。”

第四章  善恶并明

佛言：“众生以十事为善，亦以十事为恶。何等为十？身三、口四、意三。身三者：杀、盗、淫。口四者：两舌、恶口、妄言、绮语。意三者：嫉、恚、痴。如是十事，不顺圣道，名‘十恶行’。是恶若止，名‘十善行’耳。”

第五章  转重令轻

佛言：“人有众过，而不自悔，顿息其欣。恶来赶身，如水归海，渐成深广。若人有过，自解知非，改恶行善，罪自消灭。如病得汗，渐有痊损耳。”

第六章  忍恶无嗔

佛言：“恶人闻善，故来挠乱者；汝自禁息，当无嗔责。彼来恶者，而自恶之。”

第七章  恶还本身

佛言：“有人闻吾守道，行大仁慈，故致骂佛。佛默不对，骂止，问曰：‘子以礼从人，其人不纳，礼归子乎？’对曰：‘归矣！’佛言：‘今子骂我，我今不纳；子自持祸，归子身矣！’犹回应声，影之随形，终无免离。慎勿为恶！”

第八章  尘唾自污

佛言：“恶人害贤者，犹仰天而唾；唾不至天，还从己堕。逆风扬尘，尘不至彼，还坌己身。贤不可毁，祸必灭己。”

第九章  返本会道

佛言：“博闻爱道，道必难会。守志奉道，其道甚大。”

第十章  喜施获福

佛言：“睹人施道，助之欢喜，得福甚大。”

沙门问曰：“此福尽乎？”

佛言：“譬如一炬之火，数千百人，各以炬来分取，熟食除冥，此炬如故。福亦如之。”

第十一章  施饭转胜

佛言：“饭恶人百，不如饭一善人。饭善人千，不如饭一持五戒者。饭五戒者万，不如饭一须陀洹。饭百万须陀洹，不如饭一斯陀含。饭千万斯陀含，不如饭一阿那含。饭一亿阿那含，不如饭一阿罗汉。饭十亿阿罗汉，不如饭一辟支佛。饭百亿辟支佛，不如饭一三世诸佛。饭千亿三世诸佛，不如饭一无念无住无修无证之者。”

 第十二章  举难劝修

佛言：“人有二十难，贫穷布施难，豪贵学道难，弃命必死难，得睹佛经难，生值佛世难，忍色忍欲难，见好不求难，被辱不嗔难，有势不临难，触事无心难，广学博究难，除灭我慢难，不轻未学难，心行平等难，不说是非难，会善知识难，见性学道难，随化度人难，睹境不动难，善解方便难。”

第十三章  问道宿命

沙门问佛：“以何因缘，得知宿命，会其至道？”

佛言：“净心守志，可会至道。譬如磨镜，垢去明存，当得宿命。”

第十四章  请问善大

沙门问佛：“何者为善？何者最大？”

佛言：“行道守真者善，志与道合者大。”

第十五章  请问力明

沙门问佛：“何者多力？何者最明？”

佛言：“忍辱多力，不怀恶故，兼加安健。忍者无恶，必为人尊。心垢灭尽，净无瑕秽，是为最明。未有天地，逮于今日；十方所有，无有不见，无有不知，无有不闻，得一切智，可谓明矣。”

第十六章  舍爱得道

佛言：“人怀爱欲不见道者，譬如澄水，致手搅之，众人共临，无有睹其影者。人以爱欲交错，心中浊兴，故不见道。汝等沙门，当舍爱欲；爱欲垢尽，道可见矣。”

第十七章  明来暗谢

佛言：“夫见道者，譬如持炬入冥室中，其冥即灭，而明独存。学道见谛，无明即灭，而明常存矣。”

第十八章  念等本空

佛言：“吾法念无念念，行无行行，言无言言，修无修修；会者近尔，迷者远乎！言语道断，非物所拘，差之毫厘，失之须臾。”

第十九章  假真并观

佛言：“观天地，念非常；观世界，念非常；观灵觉，即菩提。如是知识，得道疾矣！”

第二十章 推我本空

佛言：“当念身中四大，各自有名，都无我者；我即都无，其如幻耳。”

 第二十一章 名声丧本

佛言：“人随情欲，求于声名；声名显著，身已故矣。贪世常名，而不学道，枉功劳形。譬如烧香，虽人闻香，香之尽矣；危身之火，而在其后。”

第二十二章 财色招苦

佛言：“财色于人，人之不舍；譬如刀刃有蜜，不足一餐之美。小儿舔之，则有割舌之患。”

第二十三章  妻子甚狱

佛言：“人系于妻子舍宅，甚于牢狱。牢狱有散释之期，妻子无远离之念。情爱于色，岂惮驱驰？虽有虎口之患，心存甘伏。投泥自溺，故曰凡夫；透得此门，出尘罗汉。”

 第二十四章  色欲障道

佛言：“爱欲莫甚于色，色之为欲，其大无外。赖有一矣，若使二同，普天之人，无能为道者矣！”

第二十五章 欲火烧身

佛言：“爱欲之人，犹如执炬，逆风而行，必有烧手之患。”

第二十六章 天魔娆佛

天神献玉女于佛，欲坏佛意。佛言：“革囊众秽，尔来何为？去！吾不用。”天神愈敬，因问道意。佛为解说，即得须陀洹果。

第二十七章 无著得道

佛言：“夫为道者，犹木在水，寻流而行。不触两岸，不为人取，不为鬼神所遮，不为洄流所住，亦不腐败；吾保此木，决定入海。学道之人，不为情欲所惑，不为众邪所娆，精进无为；吾保此人，必得道矣！”

第二十八章  意马莫纵

佛言：“慎勿信汝意，汝意不可信；慎勿与色会，色会即祸生。得阿罗汉已，乃可信汝意。”

第二十九章 正观敌色

佛言：“慎勿视女色，亦莫共言语。若与语者，正心思念：我为沙门，处于浊世，当如莲华，不为泥污。想其老者如母，长者如姊，少者如妹，稚者如子。生度脱心，息灭恶念。”

第三十章  欲火远离

佛言：“夫为道者，如被干草，火来须避。道人见欲，必当远之。”

第三十一章  心寂欲除

佛言：“有人患淫不止，欲自断阴。佛谓之曰：‘若断其阴，不如断心。心如功曹，功曹若止，从者都息。邪心不止，断阴何益？’”

佛为说偈：

欲生于汝意，意以思想生；二心各寂静，非色亦非行。

佛言：“此偈是迦叶佛说。”

第三十二章  我空怖灭

佛言：“人从爱欲生忧，从忧生怖；若离于爱，何忧何怖？”

 第三十三章  智明破魔

佛言：“夫为道者，譬如一人与万人战。挂铠出门，意或怯弱，或半路而退，或格斗而死，或得胜而还。沙门学道，应当坚持其心，精进勇锐，不畏前境，破灭众魔，而得道果。”

第三十四章  处中得道

沙门夜诵迦叶佛遗教经，其声悲紧，思悔欲退。佛问之曰：“汝昔在家，曾为何业？”对曰：“爱弹琴！”佛言：“弦缓如何？”对曰：“不鸣矣！”“弦急如何？”对曰：“声绝矣！”“急缓得中如何？”对曰：“诸音普矣！”佛言：“沙门学道亦然，心若调适，道可得矣。于道若暴，暴即身疲；其身若疲，意即生恼；意若生恼，行即退矣；其行既退，罪必加矣。但清净安乐，道不失矣！”

第三十五章  垢净明存

佛言：“如人锻铁，去滓成器，器即精好。学道之人，去心垢染，行即清净矣！”

 第三十六章  展转获胜

佛言：“人离恶道，得为人难；既得为人，去女即男难。既得为男，六根完具难；六根既具，生中国难；既生中国，值佛世难；既值佛世，遇道者难；既得遇道，兴信心难；既兴信心，发菩提心难；既发菩提心，无修无证难。”

第三十七章  念戒近道

佛言：“佛子离吾数千里，忆念吾戒，必得道果。在吾左右，虽常见吾，不顺吾戒，终不得道。”

第三十八章  生即有灭

佛问沙门：“人命在几间？”

对曰：“数日间！”

佛言：“子未知道！”复问一沙门：“人命在几间？”

对曰：“饭食间！”

佛言：“子未知道！”复问一沙门：“人命在几间？”

对曰：“呼吸间！”

佛言：“善哉，子知道矣！”

第三十九章  教诲无差

佛言：“学佛道者，佛所言说，皆应信顺。譬如食蜜，中边皆甜，吾经亦尔。”

第四十章  行道在心

佛言：“沙门行道，无如磨牛，身虽行道，心道不行。心道若行，何用行道？”

第四十一章 直心出欲

佛言：“夫为道者，如牛负重。行深泥中，疲极不敢左右顾视；出离淤泥，乃可苏息。沙门当观情欲，甚于淤泥。直心念道，可免苦矣！”

第四十二章  达世知幻

佛言：“吾视王侯之位，如过隙尘。视金玉之宝，如瓦砾。视纨素之服，如敝帛。视大千界，如一诃子。视阿耨池水，如涂足油。视方便门，如化宝聚。视无上乘，如梦金帛。视佛道，如眼前华。视禅定，如须弥柱。视涅磐，如昼夕寤。视倒正，如六龙舞。视平等，如一真地。视兴化，如四时木。”

自卫术歌诀

武艺捍教，卫国护民。品德道行，善行功修。

虔诚事主，道义待人。伦常交际，遵循戒律。

静坐内功，盘膝而坐。轻松调身，入静缓动。

念主宁思，专心调意。吸气呼吐，内固调息。

起温降温，体操健身。练体耐力，提高体能。

拳打脚踢，进攻退守。活用武器，击挡挥打。

实招绝技，师训锻炼。展艺扬术，实际运用。

强身健体，健康生活。饮食睡眠，个人管理。

身心洁净，环境卫生。联友续亲，情谊投分。

灵活敏健，内力足沛。先贤文武，宣宗自卫。

Asas Pengurusan Islam

Proses pengorganisasian dan penyusunan dalam pengurusan.

Proses pengorganisasian adalah proses penentuan penggunaan tenaga, terutamanya tenaga manusia yang perlu di manfaatkan dalam sesuatu organisasi atau sesuatu pergerakan supaya ianya dapat diurus dan disusun dengan rapi agar matlamat organisasi dan gerakan dapat tercapai.

Antara kepentingan proses pengorganisasian ialah: kita memanfaatkan semua tenaga dan sumber manusia secara optimum; warga sesuatu organisasi disusun dan diberikan tugas secara tepat dan sesuai dengan kebolehan masing-masing; kebakatan dan kepotensian yang ada pada setiap orang perlu dimanfaatkan; seterusnya kita perlu berusaha untuk mengelakkan pembaziran penggunaan tenaga dan kewangan; kemudian penyelarasan perlu diwujudkan supaya tidak berlaku pertindihan dan pertembungan; dan penambahbaikan juga perlu dibuat supaya dapat menyesuaikan diri dan gerakan dengan faktor semasa dan perkembangan terkini; akhirnya matlamat dan objektif organisasi dan gerakan dapat tercapai.

Manakala antara proses penyusunan ialah: kita hendaklah menyenaraikan semua tugas dan kerja yang perlu dibuat; kita dapat membuat pembahagian tugas yang perlu kita lakukan secara bijaksana; kita juga perlu mewujudkan unit-unit dan jabatan-jabatan dalam organisasi kita; seterusnya kita mewujudkan penyelarasan dalam organisasi; dan akhirnya  kita perlu mengawasi perlaksanaan dan penyesuaian dan penambah baikkan.

Contohnya ialah sebagaimana yang saya sendiri amalkan seperti berikut:

Apabila saya menghadapi sesuatu masalah, saya biasanya menulis laporan penyelesaian masalah setelah perasaan dan tekanan menjadi reda. Kemudian lama kelamaan saya menyimpan koleksi laporan penyelesaian masalah yang banyak yang boleh menjadi penilaian dan penambah baikkan pada masa depan jika masalah yang sama berulang, dengan itu saya dapat membawa dan menyelesaikan masalah sendiri tanpa mengganggu orang lain.

Selain itu saya juga seorang ahli dalam Jemaah Dakwah Tabligh, saya terlibat dalam gerakan Jemaah Tabligh setelah saya memeluk Islam. Dan pengalaman saya dalam Tabligh tidaklah mendalam, saya sekadar pengalaman tiga kali keluar empat puluh hari. Antara masalah yang perlu saya pertimbangkan ialah masyarakat kita masih merasa asing tentang Jemaah Tabligh dan kesilapan yang dilakukan oleh pendakwah tabligh boleh menyebabkan salah faham, dan apakah yang perlu saya lakukan setelah keluar dalam masyarakat dan bekerja nanti. Yang pertama saya perlu menyenaraikan tugas dalam bidang kerja yang saya ceburi nanti berserta kerja tabligh yang mampu saya lakukan dalam keadaan saya bekerja dan berumah tangga sedangkan pengalaman tabligh tidak mendalam. Kemudian untuk mengelakkan salah faham saya perlu mengutamakan tugas saya dalam bidang kerja yang diceburi dengan tidak meninggalkan langsung kerja tabligh setakat yang mampu saya lakukan. Dan saya juga perlu mewujudkan banyak jaringan sosial dengan pelbagai gerakan dakwah samada PAS, NGO-NGO dan IPT dalam negeri atau luar negara dengan tetap menjaga hubungan dengan Jemaah Tabligh. Seterusnya saya perlu sentiasa membuat pembinaan diri dan penambah baikkan dari segi pemahaman dan penghayatan agama Islam, penjagaan kesihatan mental dan hubungan dengan masyarakat majmuk.

Seterusnya dalam Persatuan Mahasiswa dan Jawatankuasa Tindakan Kolej Kediaman di Institut Pengajian Tinggi, setiap mahasiswa dimanfaatkan dengan optimum dalam memimpin persatuan. Setiap ahli jawatankuasa diberikan tugas berdasarkan bakat dan kebolehannya. Di bawah Persatuan Mahasiswa dan Jawatankuasa Tindakan Kolej Kediaman ada diwujudkan unit-unit dan biro-biro untuk membahagikan tugasan dan melancarkan gerakkan pelajar. Selepas Pilihan Raya Kampus akan di adakan Muktamar supaya penambah baikkan dapat dibuat oleh pimpinan baru hasil daripada persidangan bekas pimpinan dengan pelajar. Dan akhirnya untuk menyelaraskan pergerakan pimpinan pelajar dan pelaksanaan projek kerja maka perjumpaan Liqa’ dan usrah akan dibuat di kalangan kepimpinan.

Kemudian dalam pengurusan sesebuah masjid yang pertama Majlis Agama Daerah akan membuat pelantikan ahli jawatankuasa masjid di setiap masjid mukim. Setiap ahli jawatan kariah dilantik berdasarkan kebolehan dan sahsiahnya berdasarkan pemerhatian pemantau dari majlis agama. Setiap ahli jawatankuasa masjid perlu mengetepikan perbezaan fahaman politik supaya perjalanan aktiviti dan program masjid berjalan lancar. Di bawah jawatankuasa masjid akan diwujudkan unit dan biro untuk membahagikan tugasan dan melancarkan amalan masjid. Mesyuarat perlu dibuat untuk menyelaraskan dan melaksanakan program amalan masjid. Untuk memelihara kehormatan masjid dan supaya pembaziran air dan elektrik tidak berlaku maka pihak masjid dan majlis agama perlu mengeluarkan makluman tentang adab-adab masjid dan menguruskan serta memantau pergerakan Jemaah Tabligh di setiap daerah dan mukim. Dan bagi jemaah tabligh yang bergerak dan ingin beriktikaf di masjid dan surau, mereka perlu mendapat surat kebenaran dan mengisi borang beriktikaf di masjid kemudian mengemukakannya kepada pihak masjid apabila keluar tabligh di masjid tersebut.  

Keperluan latihan kepada pekerja di abad ke-21.

Pada abad ke-21 memperlihatkan perkembangan pesat dalam setiap sektor pekerjaan yang menekankan pembinaan modal insan melalui latihan kepada pekerja.

Pekerja yang telah menjalani latihan dipercayai memperoleh pengalaman dan pendedahan yang secukupnya untuk menjalankan kerjanya dengan mahir, ini dapat mengurangkan masa pembelajaran bagi pekerja-pekerja baru untuk melaksanakan tugas yang diharapkan oleh organisasi tersebut.

Pekerja perlu menjalani beberapa sesi latihan yang baru secara berperingkat untuk mendalami kepakaran dalam tugas yang dilaksanakan supaya mereka dapat memperbaiki kualiti perlaksanaan tugasan agar tugas tersebut dapat dilaksanakan dengan lebih berinovatif.

Melalui sesi latihan yang disertai oleh pekerja, pekerja mendapat motivasi dan galakan untuk membantu mereka membentuk sikap kerja yang lebih positif. Dengan latihan tersebut pekerja dapat melakukan kerja mereka dengan semangat kerjasama dan kesetiaan yang tinggi kepada organisasi.

Pekerja yang mempunyai masalah dalam mengendalikan tugasnya perlu menjalani latihan secara bertubi-tubi untuk membentuk gaya hidup yang sihat, sahsiah yang baik,dan keterampilan diri yang positif di kalangan pekerja yang bermasalah. Dengan itu majikan dapat membuat pemantauan untuk menyelesaikan pelbagai masalah dalam sesebuah organisasi terutamanya masalah penghayatan agama, masalah kehadiran kerja, masalah kesihatan pekerja, masalah produktiviti, dan masalah dalam pengendalian tugas.

Setiap organisasi perlu melaksanakan siri latihan pekerja untuk mengeluarkan tenaga kerja yang mahir dalam bidang kerja tersebut malahan setiap organisasi perlu memenuhi keperluan tenaga kerja yang perlu dibangunkan setiap masa.

Melalui latihan yang dilalui pekerja, mereka tidak perlu mengambil masa yang panjang untuk mendapat pengalaman kerja, dengan itu latihan memberikan keuntungan kepada pekerja kerana melalui latihan mereka dapat meningkatkan ilmu pengetahuan dan kemahiran mereka, di samping diri mereka juga mempunyai nilai tambahan.

10 sebab mengapa Modal Insan penting kepada pembangunan Negara.

Nagara kita Malaysia berhasrat untuk mencapai wawasan 2020 sebagai sebuah Nagara maju, pemimpin negara kita menekankan pembinaan Modal Insan sebagai aspek penting untuk pembangunan Negara.

Pembinaan Modal Insan penting kerana manusia bukan sahaja dibina dari sudut fizikal malah “spiritual”, akal, minda serta pelbagai aspek dalaman lain juga perlu dimajukan.

Pembinaan Modal Insan juga penting kerana ia merupakan acuan yang sesuai digunakan bagi memastikan insan yang dibina mampu menjadikan minda dan tindakan mereka bertepatan dengan kehendak agama.

Pembinaan Modal Insan perlu digilap, dipantau dan dipimpin sejak di peringkat awal lagi supaya pembangunan sumber manusia adalah berdasarkan landasan Islam yang meletakkan proses pembangunan menerusi landasan akidah, syariah dan akhlak.

Untuk mencapai kejayaan di dunia dan di akhirat, pembangunan Modal Insan merupakan aset penting yang perlu dijana sebaik mungkin supaya dapat diterjemahkan melalui kekuatan jasmani, rohani dan akal.

Pembinaan Modal Insan yang membezakan antara masyarakat bertamadun dengan masyarakat yang tidak bertamadun kerana peningkatan produktiviti pekerjaan akan melahirkan tenaga kerja yang menggunakan kekuatan modal insan secara optimum dn insentif.

Pembinaan modal insan merupakan sistem yang lengkap yang mengambil faktor bermanfaat yang pelbagai untuk mencapai pembangunan akliah dari segi sains dan teknologi serta pembangunan akhlak insan supaya kegagalan dalam beberapa strategi dalam memanfaatkan projek pembangunan tidak berlaku.

Perhatian dalam pembinaan modal insan perlu diambil serius untuk meningkatkan tahap penyampaian perkhidmatan kepada rakyat yang bertujuan untuk mendekatkan ruang perbezaan antara rakyat terutamanya dari sudut ekonomi.

Pembinaan modal insan merupakan pra-syarat penting dalam memacu pertumbuhan rantaian ekonomi dengan berpaksikan pengetahuan serta teknologi.

Selain itu dalam era mengangkasakan bangsa, maka pembinaan generasi modal insan yang mengenal diri dan menginsafi diri perlu direalisasikan.

Dalam usaha mencapai wawasan negara maju menjelang 2020, pembinaan modal insan penting untuk melahirkan rakyat yang mempunyai minda kelas pertama supaya pelbagai masalah seperti pengangguran, dilema pekerja asing, penagihan dadah dan pelbagai masalah dapat diselesaikan.

Kesimpulannya, pembinaan modal insan membolehkan matlamat serta visi Negara dapat dicapai dan kelangsungannya dapat dijamin supaya pembangunan modal insan boleh dipertingkatkan oleh generasi yang akan datang. Diharap melalui usaha ini dapat mengurangkan kadar pengangguran dan meningkatkan taraf pekerjaan seiring dengan tahap ekonomi Negara yang tidak memberangsangkan. Seterusnya memerangi kemiskinan tegar dan membebaskan Negara daripada bebanan ekonomi yang tidak seimbang.

kepentingan penilaian prestasi kepada organisasi.

Setiap organisasi berhajatkan pembangunan sumber manusia yang berterusan supaya perjalanan sesebuah organisasi dapat diteruskan. Oleh itu penilaian prestasi perlu dibuat kerana beberapa kepentingannya dalam pergerakan organisasi.

Penilaian prestasi perlu dibuat untuk memberikan profil yang tepat tentang kelebihan dan kekurangan sumber manusia supaya pimpinan organisasi dapat mengenal pasti para pekerja yang boleh diberikan tugas dan tanggungjawab yang lebih tinggi agar perancangan sumber manusia dapat diperbaiki.

Dalam merekrut dan mengambil kakitangan baru, penilaian prestasi dibuat bagi menelaah dan meramal prestasi calon-calon pekerja dan maklumat prestasi pekerja boleh digunakan untuk memperbaiki sistem rekrut dan pengambilan kakitangan dan dapat digunakan dalam proses perekrutan pekerja dalam organisasi untuk masa hadapan.

Pembangunan sumber manusia merupakan aspek penting yang perlu dirancang oleh sesebuah organisasi, oleh itu penilaian prestasi dibuat untuk mengenal pasti keperluan-keperluan, kelemahan dan kekuatan kakitangan. Seterusnya pihak pimpinan organisasi dapat merangka kursus dan latihan yang sewajarnya untuk mereka. Akhirnya  prestasi kerja mereka dapat ditingkatkan dan pembangunan sumber manusia dapat diperbaiki.

Maklumat penilaian prestasi yang dibuat oleh organisasi memberikan gambaran yang jelas tentang kekuatan dan kelemahan seseorang kakitangan supaya urusan kenaikan pangkat, pertukaran tempat kerja dan sebagainya dapat memperbaiki perancangan dan pembangunan kerjaya mereka.

Setiap organisasi perlu membuat keputusan bersabit ganjaran kakitangan seperti kenaikan gaji dan sebagainya supaya kakitangan lebih bermotivasi untuk meneruskan sumbangan mereka kepada organisasi. Oleh itu penilaian prestasi perlu dibuat dengan adil dan sistem penilaian prestasi yang saksama perlu dibentuk supaya pihak pimpinan organisasi dapat memberikan ganjaran yang wajar kepada pekerja yang paling produktif dan seterusnya memperbaiki program pampasan.

Kemahiran yang perlu ada pada seseorang pemimpin.

Pemimpin dan kepimpinan merupakan tonggak utama dalam menggerakkan perjalanan negara, organisasi, masyarakat dan keluarga. Oleh kerana kepimpinan merupakan tanggungjawab bukannya kemuliaan yang diberikan kepada seseorang pemimpin maka seseorang pemimpin perlu melengkapkan diri mereka dengan kemahiran yang lengkap supaya dapat membawa perubahan dan transformasi, bukan sahaja dapat berjaya dalam kepimpinannya seterusnya mengukuhkan tampuk kepimpinannya.

Seorang pemimpin perlu ada kemahiran jangkaan supaya mereka dapat membuat jangkaan dalam menghadapi perubahan persekitaran serta sesuatu perubahan dapat direalisasikan dengan licin dan lancar. Contohnya dalam Jemaah sesuatu gerakan dakwah pemimpin gerakan dakwah perlu membuat jangkahan dalam menghadapi perubahan suasana dan latar belakang sasaran dakwah dengan mengambil perubahan kaedah dakwah yang sesuai untuk sasaran dakwah tersebut.

Seorang pemimpin juga perlu ada kemahiran wawasan supaya mereka berupaya mempengaruhi khalayak ramai dan rakyat untuk memahami dan menghayati wawasan yang ingin dicapai. Contohnya dalam pemerintahan negara kita oleh beberapa perdana menteri, perdana menteri telah menetapkan beberapa wawasan yang ingin dicapai pada masa akan datang, umpamanya semasa Dr. Tun Mahathir sebagai perdana menteri dibuat wawasan 2020, seterusnya semasa Tun Abdullah Ahmad Badawi dibuat konsep Islam Hadhari. Mereka telah berjaya mempengaruhi rakyat untuk memahami dan menghayati wawasan yang ingin dicapai.

Seterusnya, seorang pemimpin perlu ada kemahiran menyesuaikan nilai dan sifat serta watak bagi menghadapi perubahan supaya mereka yang dipimpin akan mudah menyesuaikan diri dengan perubahan yang ingin dibawa. Contohnya pemimpin negara kita dapat menyesuaikan nilai, sifat dan watak masyarakat pelbagai kaum, agama dan kebudayaan di negara ini bagi menetapkan hala tuju nagara ke arah transformasi rakyat dan perpaduan kaum di negara ini menyebabkan rakyat dapat menyesuaikan diri dengan perubahan yang ingin dibawa.

Seseorang pemimpin perlu ada kemahiran menggunakan kuasa dan pengaruh iaitu kemampuan berkongsi kuasa dan menurunkan kuasa kepada orang bawahannya. Contohnya dalam konteks Raja Berperlembagaan di negara kita, Yang Dipertuan Agong ditabalkan daripada Raja-raja Melayu yang berkongsi kuasa dalam Majlis Raja-raja kemudiannya menteri-menteri di peringkat parlimen, Dewan Rakyat dan Dewan Undangan Negeri menurunkan kuasa kepada orang bawahannya.

Seseorang pemimpin perlu ada kemahiran memahami diri sendiri dan orang lain supaya mereka boleh menyesuaikan kehendak, keperluan, kekuatan dan kelemahan diri dengan keperluan dan tuntutan organisasi dan membolehkannya memanfaatkan orang lain demi mencapai matlamat organisasi secara bersama. Contohnya dalam gerakan Islam seorang kader dakwah perlu menyesuaikan kehendak, keperluan, kekuatan dan kelemahan diri dengan keperluan dan tuntutan organisasi. Seterusnya mereka dapat memanfaatkan rakan-rakan seperjuangan mereka untuk mencapai matlamat organisasi secara bersama.

Seterusnya seorang pemimpin yang berkesan dapat dilihat pada kemampuan pemimpin tersebut dalam menguasai komunikasi dengan mereka yang dipimpin, iaitu pemimpin perlu ada keyakinan bahawa komunikasi yang berkesan membolehkan mereka berbicara dengan tepat, berkesan, dapat berbicara dalam suasana selesa dan menerangkan apa yang ingin disampaikan dengan cukup meyakinkan. Oleh itu pemimpin perlu ada kemahiran mendengar yang tinggi. Pemimpin juga perlu ada kemahiran bertanya dan mendorong mereka yang dipimpin dengan menggunakan arahan tanpa terlalu menggunakan bahasa ‘mengarah’ dan ‘menyuruh’. Mereka juga perlu menjaga maruah dan air muka khalayak dan bersikap terbuka terhadap pelbagai maklumat serta memberi fakta yang tepat dan alasan yang rasional terhadap sesuatu tindakan yang ingin dilakukan.

Kemudian seorang pemimpin perlu ada kemahiran berfikir dalam berpolitik supaya organisasi dapat berjalan secara dinamik dan sentiasa berkembang, mereka juga perlu menguasai selok-belok kepimpinan, keperibadian yang berkaliber, kemampuan mengendalikan kuasa dan kemampuan untuk menarik minat orang ramai.

Pemimpin juga perlu ada kemahiran kemanusiaan kerana pemimpin merupakan contoh teladan yang baik, mereka perlu menjaga hubungan dengan menitikberatkan kebajikan dan bertindak adil dalam masalah orang ramai. Apabila sesuatu masalah itu memerlukan perbincangan dengan orang ramai, pemimpin perlu meminta pandangan dan menghormati pandangan orang ramai. Mereka yang dipimpin perlu diberikan latihan oleh pemimpin, seterusnya pemimpin perlu ada keyakinan terhadap kemampuan mereka yang dipimpin serta mengawasi dan memerhati mereka.

Seorang pemimpin perlu mempunyai kepakaran dalam melaksanakan tugas dengan cekap menggunakan segala sumber yang ada untuk mencapai matlamat organisasi. Oleh yang demikian, pemimpin perlu meyakini matlamat yang dirancang dapat disampaikan kepada pengetahuan warga organisasi. Pemimpin perlu ada keupayaan merancang dan menyusun kerja serta bertanggungjawab memajukan organisasi dan berpandangan jauh.

Kesimpulannya, kepimpinan yang berkesan bukan hanya memiliki kemahiran yang tertentu tetapi juga memerlukan sejumlah sifat yang unggul yang bersendikan nilai dan akhlak yang dibekalkan oleh agama. Maka pemimpin yang berkesan ialah mereka yang melaksanakan tugas dengan amanah dan boleh diharapkan. Mereka bukan sahaja bermanfaat untuk dirinya malahan untuk orang lain, organisasi dan warga manusia sejagat.

Perekrutan itu penting dalam sesebuah organisasi.

Pengambilan dan pemilihan pekerja ini adalah merupakan satu fungsi pengurusan sumber manusia yang penting. Antara kepentingan perekrutan dalam sesebuah organisasi ialah perekrutan memberikan kesan terhadap kualiti pekerja-pekerja yang akan dipilih untuk sesebuah organisasi itu.

Perekrutan penting kerana kualiti pekerja banyak bergantung daripada kualiti rekrut yang disediakan mengikut beberapa spesifikasi yang diperlukan oleh sesebuah organisasi.

Melalui pengambilan pekerja yang melibatkan aktiviti-aktiviti tertentu membolehkan pemohon yang berkelayakan memohon jawatan kosong di sesebuah organisasi yang mereka pilih. Perekrutan membolehkan sesebuah organisasi itu mengisi jawatan kosong dengan pekerja mereka sendiri atau dengan mengambil pekerja dari luar organisasi. Kaedah-kaedah untuk merekrut pekerja yang dipilih dari luar organisasi termasuk rujukan pekerja, pengiklanan, agensi pekerjaan dan perekrutan. Setiap kaedah ini mempunyai kelebihan dan kelemahannya sendiri.

 Tugas Pengrekrutan dan pemilihan pekerja dipengaruhi oleh faktor-faktor organisasi seperti dasar pampasan, suasana kerja dan imej korporat organisasi.

 Proses pemilihan pekerja biasanya bermula dengan mengisi borang permohonan. Borang ini memungkinkan pihak majikan memperoleh maklumat asas tentang diri pemohon. Kemudian organisasi biasanya akan mengehendaki pemohon mengikuti proses temu duga yang dijalankan. Temu duga ni bertujuan untuk memperoleh maklumat tambahan tentang diri pemohon serta memberikan sedikit maklumat tentang organisasi tersebut kepada pemohon. Selain itu, borang permohonan dan temu duga yang disediakan oleh organisasi itu dapat juga menentukan kesesuaian pemohon melalui ujian pemilihan, pemeriksaan latar belakang dan pemeriksaan fizikal. Kesemua faktor yang dijelaskan memerlukan pertimbangan yang sewajarnya dan bijaksana.

Perekrutan penting dalam sesebuah organisasi kerana sumber manusia adalah satu-satunya aset yang dapat membantu organisasi untuk menjadi lebih kompetitif. Ini adalah kritikal oleh sebabkan kesan globalisasi, kemajuan teknologi yang tidak dapat dijangkakan, dan ekpektasi yang lebih tinggi daripada pihak-pihak yang mempunyai kepentingan ke atas kejayaan organisasi.

Perekrutan pekerja juga penting kerana tenaga pekerja adalah aset terpenting untuk menjayakan aktiviti-aktiviti komersial dalam sesebuah organisasi. Keupayaan sesebuah organisasi tersekat jika pekerja tidak komited, tidak mempunyai kebolehan dan pengetahuan yang mencukupi.

Dengan mengamalkan pendekatan secara sistematik kepada Pengrekrutan dan pemilihan, pekerja yang dipilih akan lebih baik dan berkemampuan yang lebih tinggi. Mereka akan mengetahui peranan mereka dengan lebih jelas. Dengan kesedaran ini, mereka akan dapat menyalurkan tenaga mereka dengan lebih efektif dalam menjalankan tugas masing-masing.

Dengan demikian, objektif Pengrekrutan dan pemilihan dalam organisasi dapat dicapai. Sesebuah organisasi itu berkemampuan untuk berjaya, dan pekerja yang dipilih dapat bertahan dalam masa panjang demi untuk kebaikan organisasi dan pekerja.

Peranan perekrutan dalam pengurusan Sumber Manusia amatlah perlu demi menjaga kedudukan pekerja di dalam perkhidmatan. Ini bermaksud bahawa hak pekerja perlu dihormati dan dijaga mengikut peruntukan undang-undang, dasar dan prosedur.

 Kepentingan perekrutan dalam pengurusan Sumber Manusia juga bertujuan untuk memastikan perubahan dilaksanakan dengan teratur dan diterima oleh semua pekerja.

Perekrutan pekerja menjadi tempat rujukan oleh pengurus barisan hadapan kerana kepakaran yang terdapat pada pengurusan Sumber Manusia dan menjadikan dirinya dan setiap pekerja terutama sekali pekerja berjawatan penting sebagai rakan strategik perniagaan organisasi.

Kepentingan prinsip Mas’uliyah terhadap sesebuah organisasi.

Prinsip al-Masuliyah merupakan prinsip pengurusan Islam yang keenam. Secara ringkap al-Mas’uliyah merujuk kepada sifat tanggungjawab seseorang terhadap amanah dan tugas yang diberikan kepadanya. Melalui rasa bertanggungjawab ini bakal membuahkan sikap melaksanakan amanah tersebut dengan sebaik mungkin. Sebenarnya di dalam Islam sifat mas’uliyah ini begitu meluas, ini kerana mas’uliyah bukan hanya tertumpu kepada tanggungjawab kepada sesama manusia, malahan tanggungjawab kepada Allah yang Maha Kuasa dan Maha Melihat.

Di dalam prinsip mas’uliyah ini terdapat beberapa kepentingan dan keutamaannya yang tersendiri terhadap organisasi, antara kepentingan tersebut ialah:

Mas’uliyah akan mewujudkan sikap positif di kalingan warga organisasi. Oleh itu setiap arahan dan amanah yang diberikan oleh kepimpinan akan dilaksanakan oleh orang bawahan tanpa perlu kerap di arah malahan ia dilaksanakan atas dasar tanggungjawab.

Melalui penghayatan sifat mas’uliyah ini dapat mengurangkan keperluan pengawasan secara luaran daripada pihak atasan terhadap orang bawahan mereka kerana mereka sentiasa merasakan diri mereka diawasi oleh Allah.

Seterusnya warga sesebuah organisasi akan menjadi lebih setia dan amanah terhadap organisasi kerana mereka tidak akan melakukan pelbagai amalan yang merosakkan kepada organisasi, masyarakat, dan negara.

Sifat mas’uliyah ini juga akan melahirkan pekerja yang komited terhadap tugas yang diberikan. Di mana mereka akan melakukan tugasan dengan sebaik mungkin berdasarkan kemampuan yang ada pada diri masing-masing.

Kesimpulannya, prinsip mas’uliyah ini merupakan pelengkap kepada prinsip kebebasan yang dinyatakan dalam pengurusan Islam. Hal ini kerana kebebasan di dalam Islam harus diimbangi oleh sifat tanggungjawab sebaliknya kebebasan tanpa tanggungjawab merupakan kebebasan yang akan merosakkan bukan hanya kepada individu malahan kepada masyarakat, organisasi dan seterusnya.